وبلاگ سیاسی فرهنگی پاتک

امروز بر هیچ کس پوشیده نیست که جامعه گوسفندی غایت آمال مدیران ماست و به میزانی که از سلسله مراتب مدیران بالا می رویم با ملاحظه بافی ها و مصلحت سنجی ها و ندانم کاری ها و ابوموسی اشعری بازی ها و ابوسفیان هایی در لباس اسلام بیشتر مواجه می شویم .

در این جامعه بدون اغراق تنها کسی که علمدار عدالت خواهی و گفتمان سازی است و اسلام انقلابی در کلامش موج می زند حضرت آقاست و در سطح بعدی علی رغم همه ادعا هایی که گوش فلک را کر کرده است شاهد فاصله کهکشانی مدیران با آرمان های انقلاب اسلامی و منویات آقا هستیم .

و شرح درد ما فاصله مدیران جمهوری اسلامی است با تمام آرمان های انقلاب اسلامی .

امروز به جد اعلام می کنم در فضای بسته ی دانشگاه ها که حضرات برای نیرو های ارزشی و انقلابی بوجود آورده اند ، برای جامعه و دانشگاه ثمره ای جز خشک مغزی و خرفت مغزی و کژ اندیشی ندارد و متاسفانه فضای متحرک و پویای دانشگاه را تبدیل کرده اند به محیط جمود و جنون .

امروز داستانی بسیار عصبانیت مرا برانگیخت که شرح می دهم . بسیج دانشجویی دانشگاه علوم و تحقیقات فارس تصمیم داشت اقدام به چاپ نشریه ای دانشجویی در سطح دانشگاه بکند . در جلسه ای که در آن هم ریاست دانشگاه و هم سرپرست بسیج بوده اند ، درخواستی مبنی بر کمک مالی برای چاپ نشریه از سوی بسیج مطرح می شود که ریاست دانشگاه بعد از کلی گفت و شنود به مبلغ صد هزار تومان راضی می شوند . و در جایی (غریب به این مضمون) می گویند " کمی دیگر ما را تحمل کنید ، رفتنی هستیم "

برای چاپ نشریه با توجه به گرانی ها و افزایش قیمت چاپ ؛ حداقل به 370 هزار تومان پول نیاز داشتیم که چون تامین نشد نتوانستیم فعلا نشریه را چاپ کنیم .

این ها همه در حالی است که چند روز پیش نشریه ای در دانشگاه که مرتبط با یکی از تشکل ها بود چاپ شد و در قسمتی از این نشریه از خدمات!!؟؟ ریاست دانشگاه تشکر شد . البته برای خالی نبودن عریضه چند نقد آبکی هم به عنوان چاشنی در متن بود .

این چه جور برخورد دو گانه ای است که صورت می گیرد ؟ از یک طرف نداشتن پول را بهانه می کنند و از طرف دیگر به تشکلی دانشجویی اجازه چاپ نشریه ای ضعیف برای تشکر و قدردانی از مدیریت را می دهند ؟؟

امیدوارم نگویند که پول چنین نشریه ای را دانشجویان از جیب می دهند و دانشگاه بیشتر از سقف همان صد هزار تومان نمی دهد ، که با وجود شهریه های سرسام آور باور نخواهیم کرد . من می دانم قانون فقط برای بچه بسیجی هاست . کمیته انضباطی برای بچه بسیجی هاست نه برای رقاصان دانشگاه . من می دانم فقط بچه بسیجی زیر ذره بین است .

ما با دستان خالی چه چیز را باید مطالبه کنیم ؟ در جامعه ی که ما هیچ کاره ایم چه باید بکنیم ؟ این برخورد دو گانه را ما چطور باید تحمل کنیم و چطور از سرریز شدن خشم انقلابیمان جلوگیری کنیم ؟

وضع سرویس های دانشگاه علوم و تحقیقات فارس با سرویس های که در آن گاها بصورت مختلط پاسور بازی می کنند مثال زدنی است و جای تشکر هم دارد . مسجد دانشگاهی که هنوز نیمه کاره است ، جای تشکر هم دارد . من از چه بنویسم و از چه بگویم که حکم به تند روی قلمم نکنید . باز هم سکوت می کنم . سکوت نوید بخش وحدت!!!!!!!!!!!!