سر به راه
کلا آدم تو داری بود . چه زمان جنگ و چه قبل از انقلاب . حدود سال 50 بود که دو تا برادر بزرگش رو دستگیر کردن . یکی شون اعدام شد و یکی هم به حبس ابد محکوم شد . واسه ی همین توی دانشگاه ، مهدی رو کاملا زیر نظر داشتن . معلوم بود که مواظبشن . اونم اصلا شلوغ کاری نمی کرد و خیلی آروم و سر به زیر به نظر می اومد . طوری که حتی هیچ کس فکرش رو هم نمی کرد که پشت همه ی این مبارزات ، مهدی باشه .
چون خیلی یواشکی به همه خط می داد و از پشت پرده ، فعالیت ها رو سازماندهی می کرد .
حتی توی دانشگاه تظاهرات راه انداخت و اولین بار توی دانشگاه تبریز بود که شعار " درود بر خمینی " گفته شد . در صورتی که قبل از اومدن مهدی ، اون دانشگاه کلا دست چپی ها بود . البته بچه های دیگه هم فعال بودن ؛ ولی آدم اصلی مهدی بود . (شهید مهدی باکری)